گرازان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /گُرازان/

صفت فاعلی[ویرایش]

گرازان

  1. خرامان، در حال خرامیدن.
    برفتند هر دو گرازان ز جای/ نهادند سر سوی پرده سرای «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه