گفتاواز مقید

فارسی

حوزه: [موسیقی]

1. گفتاوازی که سازهای همراهی‌کنندۀ آن، علاوه بر اینکه فضای هماهنگ را فراهم می‌کنند، بخشی از فضای لحنی یا انگاره‌ای را نیز اجرا می‌کنند.

منابع

«گفتاواز مقید» هم‌ارزِ «recitativo obbligato (it.)»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸