گلله

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • [گَل/لِه]

فعل[ویرایش]

گلله

  1. به زبان فارسی داره میاد، از قیده‌ها و فعل‌ها در گویش بهاری. این واژه از کلمه گَل با پسوند ربطی لِه تشکیل شده است.
    یارو گلْله چئوخ عصبانی دِ.
    یارو میاد خیلی عصبانی هست.