گلآذین
فارسی[ویرایش]
حوزه: [زیستشناسی]
- مجموعۀ گلهایی که با آرایشی خاص بر روی یک محور مشترک قرار دارند
- مصوب فرهنگستان اول.
منابع[ویرایش]
«گُلآذین» همارزِ «inflorescence»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هفتم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸