گوجه
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /گُ/جِه/
اسم[ویرایش]
گوجه
- درختی است از تیره گل سرخیان که میوه آن کوچک و آبدار، دارای پوست نازک به رنگ سبز یا سرخ و یک هسته سخت؛ گوجه درختی، گوجه سبز.
- گوجه ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش گئو - جه قابل تجزیه باشد، و به معنی خنگ هم می‌شود تعبیر نمود.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین