گور بسامان

فارسی

حوزه: [باستان‏شناسی]

1. گوری که در آن بقایای استخوانی یک جسد در حالت طبیعی قرار دارد.

منابع

«گور بسامان» هم‌ارزِ «articulated burial, proper burial, formal burial»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸