گوشه
ظاهر
فارسی
[ویرایش](ش)
اسم
[ویرایش]- کنج، زاویه.
- هر یک از تقسیمات دستگاه موسیقی ایرانی.
- کنایه، حرف کنایه آمیز.
- کناره، لبه.
- جای خلوت، جای دور از مردم.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردانها
[ویرایش]- ایتالیایی
اسم
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- انگلیسی
- recess
- quoin
- quip
- nook
- nonagon
- lobe
- jest
- corner
- cantle
- angle
- unsociable
- triquetrous
- square
- solitudinarian
- solitary
- snook
- seclusion
- retreat
- rectangular
- recluse
- quatrefoil
- quadrangular
- quadrangle
- pungent
- protractor
- polygon
- pointy
- point
- poignant
- piquant
- piquancy
- pentangle
- pentagon
- mordant
- ivory tower
- hexagon
- hesagonal
- hermitage
- heptagon
- goniometer
- eremite
- dissociable
- cornerwise
- cornerways
- cornerstone
- corner cut
- cant
- bicuspid
- angulate
- angularity
- angular
- anchorite
- agonic
- triconered
- triangular
- square brackets
- sikt
- shavie
- orthogonal
- octagon
- irony
- inglenook
- hermit
- figural
- dodecagon
- cloister
- askew
- askance
- ancress
- anchoress
- seclude
- right triangle
- leer
- equiangular
- rectangle
- isosceles triangle
- dogfight
- crow's foot
- schizoid
- axillary
- four poster
- epicanthus
- hangnail
- axil