گوشی
فارسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- گیرندة تلفن که به وسیلة آن صدای طرف مکالمه شنیده می‌شود.
- وسیله‌ای برای پوشاندن گوش برای سرما و گرما.
- اسبابی برای گوش دادن به صداهای درون بدن جاندار مثل قلب و ریه.
- سمعک.
- نوعی بیماری در سرانگشتان که باعث عفونت آن می‌شود.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
اسم[ویرایش]
- گوشی
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
- انگلیسی
- receiver