گیفتن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

از فارسی میانه wīftan.

مصدر لازم[ویرایش]

  1. از راه برگشتن، منحرف شدن، از جایی به جایی کشیدن.

توضیح[ویرایش]

در فرهنگهای فارسی به اشتباه کیبیدن یا کیفتن ضبط کرده اند که با توجه به معنی و ریشه این لغت در فارسی میانه گیفتن درست می باشد.

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
deviate