یارو
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /یارِو/
اسم
[ویرایش]
یارو (توهینآمیز)
- (گفتگو): فلان، شخصی که نزد گوینده و شنونده هر دو شناختهاست و به جهتی خواه اختصار کلام و خواه تمایل به آن که دیگران شخص مورد نظر را نشناسند گفته میشود.
- تعبیر استخفاف آمیز از کسی. فلان، فلانکس.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخت/ فرهنگ لغت معین