یکای فرعی

فارسی

حوزه: [فیزیک]‏

1. یکای اندازه‏گیری کمیت فرعی که از ترکیب یکاهای اصلی حاصل می‏شود.

منابع

«یکای فرعی» هم‌ارزِ «derived unit»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰