یکنواخت
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /یک/ نواخت/
صفت[ویرایش]
یکنواخت
- یکسان، هماهنگ، دارای جریان پیوسته و بدون تغییر یا تنوع.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
صفت[ویرایش]یکنواخت
––––
|