یک‌صدایی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [موسیقی]

  1. نوعی بافت موسیقایی شامل تنها یک بخشِ (part) لحنی.

منابع[ویرایش]

«یک‌صدایی» هم‌ارزِ «monophony, monody»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر پنجم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴