یک طرفه

از ویکی‌واژه

(~. طَ رَ ف)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت مرکب[ویرایش]

  1. از یک جهت، که فقط رعایت یک طرف شده باشد بدون رعایت طرف دیگر.
  2. خیابانی که فقط از یک سوی آن می‌توان رفت.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین