-مان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

پسوند[ویرایش]

  • /ـِمانْ/
  1. هنگام پیوندادن به آخر اسم، در نقش صفت ملکی اول شخص جمع می‌باشد:
    کفشمان پاره شده.
    کفش‌هایمان پاره شده‌اند.
    برادرمان آمده.

برگردان[ویرایش]