corroborate

انگلیسی

ریشه‌شناسی

از لاتین corrōborātus، مضارع استمراری نامعلوم corrōborō (“،”)، از com- (“با هم”) + rōborō، از rōbur (“مستحکم ساختن”).

تلفظ

• (uk) آیپا: /kəˈɹɒbəɹeɪ̯t/
• (us) آیپا: /kəˈɹɑbəɹeɪ̯t/
• (deprecated use of |lang= parameter)

  بشنوید (us)

  (پرونده)

فعل

1. (روایت) تأیید کردن، تقویت کردن
2. اثبات کردن

عبارات مرتبط

• corroborative
• corroboration
• corroborator

---