feint

از ویکی‌واژه
پرش به ناوبری پرش به جستجو

انگلیسی[ویرایش]

تلفظ[ویرایش]

  • آیپا: /feɪ̯nt/
    • پساوند انگلیسی:-eɪnt|-eɪnt
    • هم‌آوا: faint

ریشه‌شناسی[ویرایش]

الگو:pie root فرانسوی feint (وانمود کرده)، از فرانسوی باستان feindre (وانمود کردن).

فعل[ویرایش]

feint (سوم شخص مفرد حال ساده feints، حال استمراری feinting، گذشته ساده و گذشته استمراری feinted)

  1. وانمود کردن

ترجمه[ویرایش]

صفت[ویرایش]

feint (not comparable)

  1. ظاهری

اسم[ویرایش]

feint (جمع feints)

  1. نمایش دروغی
  2. تظاهر
  3. حملهٔ خدعه‌آمیز

ترجمه[ویرایش]