feint

انگلیسی

تلفظ

• آیپا: /feɪ̯nt/
  • پساوند انگلیسی:-eɪnt|-eɪnt
  • هم‌آوا: faint

ریشه‌شناسی

الگو:pie root فرانسوی feint (“وانمود کرده”)، از فرانسوی باستان feindre (“وانمود کردن”).

فعل

feint (سوم شخص مفرد حال ساده feints، حال استمراری feinting، گذشته ساده و گذشته استمراری feinted)

1. وانمود کردن

صفت

feint (not comparable)

1. ظاهری

اسم

feint (جمع feints)

1. نمایش دروغی
2. تظاهر
3. حملهٔ خدعه‌آمیز