substantiate
انگلیسی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]- از واژهٔ لاتین قرون وسطی substantiat-، از فعل
تلفظ
[ویرایش]- آیپا: səbˈstanʃɪeɪt
- خط تیرهگذاری: sub‧stan‧ti‧ate
فعل
[ویرایش]substantiate (سوم شخص مفرد حال ساده substantiat، حال استمراری ing، گذشته ساده و گذشته استمراری substantiated)
- با دلیل و مدرک اثبات کردن
- شکل مادی بخشیدن، ماهیت جسمانی دادن
ترجمه
[ویرایش]منابع
[ویرایش]