substantiate
انگلیسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- از واژهٔ لاتین قرون وسطی substantiat-، از فعل
تلفظ[ویرایش]
- آیپا: səbˈstanʃɪeɪt
- خط تیره‌گذاری: sub‧stan‧ti‧ate
فعل[ویرایش]
substantiate (سوم شخص مفرد حال ساده substantiat، حال استمراری ing، گذشته ساده و گذشته استمراری substantiated)
- با دلیل و مدرک اثبات کردن
- شکل مادی بخشیدن، ماهیت جسمانی دادن
ترجمه[ویرایش]
منابع[ویرایش]