پرش به محتوا

آذرگوی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • پارسی باستان

آوایش

[ویرایش]
  • /آذَر/گوی/

اسم مرکب

[ویرایش]

آذرگوی

  1. (نجوم): شهاب.
  2. حوزه: [نجوم]: شهاب پرنوری که به درخشش سیارۀ زهره یا پرنورتر از آن باشد.

برگردان ها

[ویرایش]
ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/

«آذرگوی» هم‌ارزِ «fireball, large meteor»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰