پرش به محتوا

آلفته

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آلُفتِه/

صفت مفعولی

[ویرایش]

آلفته

  1. دارای شور و هیجان. آشفته، پریشان. آلفتن.
    الفت پیران آشفته را با جوانان آلفته بعینها صحبت سنگ و سبوست.‌«قائم‌مقام‌فراهانی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین