پرش به محتوا

آلفتن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آلُفتَن/

مصدر لازم

[ویرایش]

آلفتن

  1. شور و هیجان داشتن، شوریده شدن، پریشان شدن. آلفته.

مصدر متعدی

[ویرایش]
  1. آشفتن، پریشان ساختن.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن