آنچه
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آن/چه/
ضمیر[ویرایش]
آنچه
- هر چیز که؛ چیزی که.
- (قدیم): آنکه، کسی‌که، آنها‌که، کسانی‌که.
کهن واژه[ویرایش]
- آنچه ممکن است در زبان معیار باستان به دو کلمه آن - چه قابل تجزیه باشد؛ که مفهوم کلی از آن به معنی صاحب سوگند، نگهدارنده قسم، یا کسی که در گفتگو دائم قسم میخورَد، بوده است.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن