آنی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آنِی/

صفت نسبی[ویرایش]

آنی

  1. منسوب با آن؛ موقتی، زودگذر. دارای فوریت، فوری. فوراً، آناً.
    آنی رفتم بلیط قطار خریدم.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن