آپارتی
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آپارتی/
صفت
[ویرایش]آپارتی
- (گفتگو): بیحیا و بد زبان که با ایجاد جنجال و سر و صدای دروغی، حرف و نظر خود را به دیگران تحمیل میکند.
- با او طرف نشو، از آن آدمهای آپارتی است.
- (توهینآمیز): بیشرم، حقهباز.
مترادفها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین