آکاردئون
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فرانسوی
آوایش
[ویرایش]- آکاردِئُن/
اسم مرکب
[ویرایش]
آکاردئون
- (موسیقی): سازی بادی و دستی، با بدنه‌ای چین‌دار که با فشار دادن و کشیدن دو طرف آن، تولید باد می‌شود و در جریان هوای فشرده، زبان‌های فلزی داخلی مرتعش شده و بوسیله دگمه‌های روی بدنه طرفین نواخته می‌شود.
- از ابزار موسیقی با بدنه‌ای چین‌دار، دارای زبانه‌های فلزی، که به ارتعاش درمی‌آیند و آن را به وسیله سر انگشتان نوازند.
مترادف ها
[ویرایش]برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین