اتیکت
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فرانسوی
آوایش
[ویرایش]- /اِتیکِت/
اسم
[ویرایش]اتیکت
- برچسب.
- (مجاز): ادب و شعور اجتماعی، آداب، رسوم، تشریفات.
کهنواژه
[ویرایش]- اِتیکت ممکن است در زبان معیار باستان بصورت اَ - تیکت قابل تجزیه و تلفظ بوده باشد؛ مفهوم کلی از آن، به معنی «دوخته» با پیشوند «اَ» که علامت تعجب است.
ترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس