اجماع
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اِجماع/
اسم مصدر
[ویرایش]
اجماع
- بر سر امری همفکر و هم عقیده شدن؛ اتفاق نظر. جمع کردن.
- گِرد آمدن، متفق شدن بر انجام کاری.
- (فقه): اتفاق نظر فقها در طول زمان درباره مسائل شرعی.
- در فقه اسلامی به معنی اتفاق کلمه فقها در مسئله‌ای یا امری.
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین