اجنبی
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اَجنَبی/
صفت
[ویرایش]
اجنبی
- بیگانه، غریب. نافرمان. اهل کشور بیگانه. کشور بیگانه. نامحرم. خارج از موضوع، نامربوط.
کهن واژه
[ویرایش]
- اجنبی ممکن است در زبان معیار باستان به صورت اَج نَه - بِی قابل تجزیه باشد و مفهومی مانند تحقیر کردن داشته که قطعاً غریبه‌ها در اولویت بودند.
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین