احتیاج

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِحْتِیاج/

اسم مصدر

احتیاج

1. نداشتن چیزی که مطلوب یا لازم است؛ نیازمندی، نیاز، حاجت.
2. نیازمند شدن، حاجت‌مند شدن. حاجت‌مندی.

کهن واژه

1. احتیاج ممکن است در زبان معیار باستان بصورت اَح - طی - آج قابل تجزیه باشد؛ و مفهومی مانند در تنگنا قرار دادن، گرسنگی تحمیل کردن و مانند آنها بوده است.

واژه‌های مشتق شده

• احتیاجی، احتیاج شدن، احتیاج داشتن، احتیاج افتادن، احتیاج پیدا کردن

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس