اسبله
فارسی
[ویرایش](اِ بَ یا بِ لِ)
ریشه‌شناسی
[ویرایش]در مازندرانی «اسپله»، شاید از یونانی باستان ἄσπαλος یا به عکس یونانی از ایرانی باستان.
اسم
[ویرایش]- جزو ماهیان فلس دار حلال گوشت بحر خزر است . ماهی ای است بزرگ و سر برهنه که دهانی فراخ دارد و ریشو می باشد و دو ردیف دندان در دهان دارد؛ اسبیله، اسبیلی.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین