بستار
فارسی
[ویرایش](بِ)
ریشه‌شناسی
[ویرایش]از فارسی میانه wastār «سرسخت، خودرای».
صفت
[ویرایش]- سست، نااستوار.
اسم
[ویرایش]- گرفتار، گرو.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
توضیح
[ویرایش]این واژه در فرهنگ پهلوی مک‌کنزی معادل وستار فارسی میانه نهاده شده و به نظر می رسد در لغتنامه‌های فارسی غلط معنی شده باشد.
برگردان‌ها
[ویرایش]- انگلیسی
- closure