تلفن همراه
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- ایرانی
آوایش
[ویرایش]- [تِلفُن/همراه]
اسم مرکب
[ویرایش]
تلفن همراه
- تلفن سیار، دستگاه ارتباطی که بوسیله شماره مانند تلفن ولی بدون سیم رابطه برقرار می‌نماید.
- نک موبایل.
فرانسوی از فنلاندی
[ویرایش]- انگ
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین