پرش به محتوا

جلو

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • سانسکریت
  • واژه جلواز سانسکریت ज्वलति (jvalati)، از پروتو-هندوایرانی *ȷ́wálHati، از پروتو-هند و اروپایی *ǵwélHeti.

آوایش

[ویرایش]
  • /جِلُو/

اسم

[ویرایش]

جلو

  1. جا یا جهتی که در رو به رو قرار دارد؛ پیش از دیگران یا دیگر چیزها. جهت مقابل.
  2. قسمت پیشین چیزی نسبت به قسمت‌های دیگر.
  3. لگام مرکوب، عنان، افسار.
  4. سیخ کباب (چوبی یا آهنی)

صفت

[ویرایش]

جَلو

  1. شوخ و سنگ.

قید

[ویرایش]
  1. پیش، مقابل.

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه‌ها

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین
  • in Inam Ullah Torwali-Urdu Dictionary (in Urdu), South Asia Language and Area Center, University of Chicago: Center for Language Engineering, Pakistan, 2005 فرهنگِ سَنسکریت - فارسی