جگن

فارسی

ریشه لغت

• ترکی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ جگن دارد

آوایش

• /جَگَن/

اسم

جگن

1. گیاهی است باتلاقی که دارای الیاف محکم می‌باشد، ژگن و گجن هم گویند.

   جگن از دو بخش جَ - گن شکل گرفته و کنایه از گَن همان گند در زبان فارسی است، پس گیاه مزبور گیاه خوشایندی نبوده است.

2. پوشال.

واژه‌های مشتق شده

• جگنلو

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: wattle sedge junk bulrush flaggy sedgy

منابع

• فرهنگ لغت معین