پرش به محتوا

خلافکار

از ویکی‌واژه

(خَ)

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

صفت فاعلی

[ویرایش]
  1. آن که خلاف می‌کند، آن که رفتار نادرست و ناروا دارد، متخلف.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

[ویرایش]
ایتالیایی

اسم

[ویرایش]

delinquente

انگلیسی
trespasser