پرش به محتوا

دادگر

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • پهلوی

آوایش

[ویرایش]
  • /داد/گَر/

صفت فاعلی

[ویرایش]
  1. داد دهنده، عادل. یکی از صفات باری تعالی.
    فریدون همی بر منوچهر بر/ یکی آفرین خواست از دادگر «فردوسی»

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه
  • انگلیسی: just

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه