دندان‌قروچه

فارسی

حوزه: [روان‌شناسی]

به ‌هم‌ ساییدن یا به ‌هم‌ فشردن دندان‌ها معمولاً در هنگام خواب.

منابع

«دندان‌قروچه» هم‌ارزِ «bruxism, bruxomania, stridor dentium»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر نهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۱۸-۷