پرش به محتوا

رباعی

از ویکی‌واژه

(رُ)

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

(ص نسب.)

  1. هر آن چه که از چهار جزء تشکیل شده ؛ چهارتایی.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

(~.)

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

اسم

[ویرایش]
  1. شعری دارای چهار مصراع که مصراع‌های اول و دوم و چهارم هم قافیه و بر وزن «لاحول ولا قوة الابالله» باشند.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

[ویرایش]
انگلیسی
quatrain