سهیل
(سُ هِ)
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]/* فارسی /*
اسم
[ویرایش]- بَرَک ؛ ستاره‌ای از قدر اول در نیم کرة جنوبی آسمان در صورت فلکی «کشتی» یا «سفینه» که در آخر فصل گرما طلوع می‌کند و میوه‌ها در آن وقت می‌رسند، و چون در یمن کاملاً مشهود است، آن را سهیل یمن یا سهیل یمانی خوانند.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- نام ستاره ای پرنور است.
ستاره ای است روشن در جانب جنوب که آن را پرک گویند.