صاحب
منصب (~. مَ صَ)
عربی
[ویرایش]اسم مرکب
[ویرایش]کسی که دارای رتبه و مقامی دولتی باشد (اعم از کشوری و لشکری)
- ، اف
(اِ
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
شریعت (~. شَ عَ)
ریشه‌شناسی
[ویرایش]صفت مرکب
[ویرایش]- آن که شریعتی آورده، پیغمبر.
- پیغمبر اسلام.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(حِ)
- معاشر.
- هم - صحبت، همراه.
- مالک.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
مرده (~. مُ دِ)
صفت مرکب
[ویرایش]- بدون صاحب، آن که یا آن چه صاحبش مرده باشد.
- بدون صاحب نوعی نفرین به معنی کاش دارنده اش می‌مرد.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها
[ویرایش]
|
- ایتالیایی
اسم
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- انگلیسی
- padrone
- master
- lord
- titular
- stockholder
- slaveholder
- signatory
- shareholder
- seignior
- restaurateur
- restauranteur
- resolute
- publican
- printer
- planter
- officiary
- official
- officer
- notary public
- monopolist
- liege
- licensee
- landowner
- landholder
- innkeeper
- grantee
- concessioner
- concessionaire
- beneficent
- benefactor
- barkeeper
- barkeep
- yachtsman
- waif
- titlist
- titleholder
- stray
- pooh bah
- polygraph
- peer
- newspaperman
- manufacturer
- landlady
- laird
- jointer
- housemother
- enfeoff
- boniface
- proprietorship
- proprietor
- patentee
- old guard
- empower
- bondholder
- wonder worker
- seignorage
- seigniorage
- manor house
- innholder
- gourmand
- baton
- quitrent
- pirate