طوفان

فارسی

باران فراوان و شدید.
باد سخت.
هر چیز شدید و بسیار.
واژگانِ ( توفان یا طوفان ) از یک ریشه هستند و ریشه اوستایی - سانسکریت دارند. پس باید به گونه یِ ( توفان ) نگاشته شود. در زبانِ اوستایی واژه یِ ( - tav تَو - ) به چمِ ( توانایی، نیرو، زور ) ، ( tavah تَوَه ) به چمِ ( نیرو، توان، قدرت، زور ) و واژه یِ ( tavisi تَویشی ) نیز به چمِ ( نیرومندی، زورمندی، توان ) بوده است و واژگانِ ( توفان، تُفنگ تپیدن، تپاندن، چپاندن ) با این واژگان همریشه هستند. تکواژهایِ توفان: 1 - توف 2 - ان بمانندِ واژه یِ ( واران یا باران ) :1 - بار 2 - ان . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . پَسگشتها ( references ) : 1 - رویه هایِ 642 و 643 از نبیگِ ( فرهنگِ واژه های اوستا ) 2 - رویه هایِ 3127 و 3128 از نبیگِ ( فرهنگنامه ریشه شناختیِ هندواروپایی ) نوشته یِ ( جولیوس پُکُرنی Julius Pokorny )