سانسکریت

شکارچیان با سگ

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• سنسکریت

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [سانس/کِر/اِیت]

اسم خاص

سانسکریت

1. زبان سانسکریت، نیای همه زبان‌های هند و اروپایی یا زبان فارسی شناخته شده اما در مورد محل و مکان نخست ایشان که هندوستان معرفی می‌شد، اکنون منسوخ شده است.

   استنتاج کلی از اصطلاح سه بخشی سانس - کِر - ایت به زبان معیار باستان چنین می‌نماید که ایشان صحراگردان خانه‌بدوش، و بدون گله، انس گرفته با سگ، دائم در پی شکار، به هرسو، کورمال کورمال در حرکت بودند.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: sanskrit
• sanscrit

منابع

• تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6