عضاده
ظاهر
(عِ دَ یا دِ)
فارسی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]- عضاده
اسم
[ویرایش]- جانب هر چیز.
- ناحیه.
- هر یک از دو چوب که در دو جانب در نصب کنند.
- معاون، یاور.
- قطعهای است مستطیلی که بر پشت اسطرلاب الصاق شده و آن را به جهت احکام به گردش درآورند.
- خط کشی است از چوب یا فنر که میتواند دور یکی از نقاط خود بچرخد و قطعه دیگر آن در حول صفحة مدرجی دوران کند.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین