قهر کردن

(قَ. کَ دَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. مغلوب کردن، چیره شدن.

(عا.)

1. با کسی ترک معاشرت و گفتگو کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین