قوطی

فارسی

ریشه‌ لغت

• سانسکریت

آوایش

• /قوطِی/

اسم

قوطی

1. ظرفی برای نگه داری یا حمل چیزی به شکل هندسی منظم با ته مسطح.
2. جعبه، به ویژه جعبه کوچک.
3. واژه قوطی  از ریشه ی(qūtī) m یا f (سانسکریت क़ूती)ظرفی برای نگه داری یا حمل چیزی به شکل هندسی منظم با ته مسطح . ۲ - جعبه ، به ویژه جعبة کوچک . ،توی ~ هیچ عطاری پیدا نشدن بسیار عجیب و غیرمنتظره بودن .

مثال

1. توی جعبه هیچ عطاری پیدا نشدن. بسیار عجیب و غیرمنتظره بودن. قارقهَ سوته » شیر کلاغ.

قوطه

1. ظرف توخالی فلزی یا انواع دیگر معمولا با درب. تاقادان.

   قوطه بُش‌دهِ.

   قوطی خالی است.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین
• .Platts, John Thompson (1884) “قوطی”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co., https://dsal.uchicago.edu/cgi-bin/app/platts_query.py?qs=%D9%82%D9%88%D8%B7%DB%8C&searchhws=yes