مست

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

آوایش

• [مُست]

اسم

مست

1. گله، شکوه، شکایت.

ریشه شناسی۲

• نیاهندوایرانی

صفت

مَست

1. شراب‌خورده، خارج‌شده از حالت طبیعی به علت خوردن شراب.
2. بی‌هوش، مدهوش.
3. کسی که به علت داشتن مال و مقام و غیره بسیار مغرور باشد. ~ و ملنگ (عامیانه)
4. شاد و خوشحال و سردماغ.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین