میش

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /مِیش/

اسم[ویرایش]

میش

  1. (جانوری): گوسفند ماده.
    چو جشنی بُد این روزگار بزرگ/ شده در جهان میش پیدا ز گرگ «فردوسی»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه