پرش به محتوا

چاچ

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • شاهنامه

آوایش

[ویرایش]
  • /چاچ/

اسم خاص

[ویرایش]

چاچ

  1. نام شهری ناشناخته و مرتبط با ایرانیان باستان، که تیر و کمان آن معروف بود. چاچی.
    گر ایدونکِ روشن شود رای شاه/ از اَیدر به چاچ اندر آرد سپاه «فردوسی»
  2. چاچ‌ شاید مترداف با چاج و جاج تاریخی باشد که در شاهنامه از سرزمین‌های غیر ایرانی زبان است.

منابع

[ویرایش]