کلوئید
فارسی
[ویرایش]حوزه: [شیمی]
- حالتی حد واسط بین محلول و تعلیق که در آن بزرگی ذرههای حلشونده بهاندازهای است که نور را پراکنده میکنند و درعین‌حال آن‌قدر کوچکاند که تهنشین نمیشوند.
منابع
[ویرایش]«کلوئید» هم‌ارزِ «colloid»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰