آبپاش
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آب/پاش/
اسم مرکب[ویرایش]
آبپاش
- ظرفی فلزی یا پلاستیکی با لوله بلند که سری پهن و سوراخسوراخ دارد و برای آی دادن به باغچه و مانند بکار میرود.
- آلتی دستهدار و سرپهن با سرِ سوراخسوراخ برای آب دادن به گیاهان.
- ظرفی که برای شستن دست بکار میرود، آفتابه.
صفت[ویرایش]
آبپاش
- آنکه شغل او پاشیدن آب بر خیابانها، کوچهها، فضاهای سبز عمومی، و مانند آن آنهاست.
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ فارسی معین
- فرهنگ بزرگ سخن